Ze staan te blinken op de verwarming, slorpen gulzig het licht op dat door het raam in hun boezem valt. ‘Daar zijn de moestuintjes weer! Gratis moestuintje bij aankoop van 15 euro! Verzamel ze allemaal!’, had het een maand of wat geleden geklonken aan de kassa van Albert Heijn. Ik eindigde bij zes plantjes, waarvan er drie uitkwamen. Terwijl het ene voorzichtig zijn kopje liet zien, schoot het andere als een speer de lucht in. Een oefening in geduld, dat wel. Ik staar, loop wat door de woonkamer, kijk naar buiten, staar opnieuw. Zie ik daar iets groens? Toch? Niets. Maak maar wat ijsthee, neem er een boek bij. En het wachten in mijn schoteltjesmoestuin gaat zo voorbij.

Annelies Verbeke, ‘Halleluja’ (De Geus, 2017)

Annelies Verbeke waagt zich aan het kortverhaal, naar eigen zeggen het genre waarin ze zich het meest thuisvoelt. En anders dan in de verhalen van Halleluja – waar elk begin een einde in zich draagt – loopt dat goed af. Zeer goed, zelfs.

Het werd een bundel met een bonte parade échte personages, verontrustende situaties en een surrealistische toon, over eeuwig gesukkel en die lastige schone lei. Nuchtere humor ontsnapt aan de tragedie, want je hoort jezelf al lezend eens lachen. Met een alwetende zuigeling bijvoorbeeld, of een schrijfster die in een beer verandert maar rustig verdergaat met haar leven. Tijdens deze intense, fragmentarische leeservaring stap je vijftien levens in, die nog een hele tijd nazinderen.

Walter van den Broeck, ‘De babyboomboogie’ (Polis, 2017)

Walter van den Broeck, ondertussen 76, schreef met De babyboomboogie zijn voorlaatste boek. Hij introduceert Brigitte Bardot in het leven van babyboomers Ronny en Eddy: allebei geschoold als leraar, maar verlangend naar een leven vol grote sier en schone schijn. Tegen de achtergrond van de vrolijke jaren na Expo ’58 danst het verhaal heen en weer tussen intellectuele grootspekerij en hebzucht.

Van den Broeck ontmaskert mythes in een treffende, sierlijke taal met slapstickachtige humor en levenslustige nostalgie. Over grote dromen en de vergeefsheid van het streven. Over een generatie van wie de tijd op is geraakt, waaronder ook Van Den Broeck zelf.

Marnix Peeters, ‘Zei mijn vrouw’ (Pottwal Publishers & WPG, 2017)

Marnix Peeters toont in deze columnbundel – een 50-tal stukjes die hij voor De Morgen schreef – zijn tedere kant. Hij schrijft reflecties uit zijn dagelijkse leven neer, en gebruikt zijn vrouw Jana als klankbord. Zij houdt zijn overpeinzingen tegen het licht. Hij het idee, zij de conclusie. Over vrijheid, vogels en zijn leven als schrijver-huisman in het desolate Burg-Reuland. Geen viezigheid, zoals we van Peeters gewend zijn, maar gesprekken die aandoen als een vlotte tennismatch.

Zei mijn vrouw verschijnt bovendien bij Pottwal Publishers, het uitgeefinitiatief waar hij zelf mee kwam aanzetten, en wordt verdeeld via WPG Uitgevers België. Dit boek mag dus een veelbelovende eerste uitgave heten!

Das Magazin, ‘Gekrenkt & hongerig’ (Das Mag, 2017)

Wat schreven Joke Van Leeuwen, Herman Koch en Saskia De Coster toen ze prille twintigers waren? Gekrenkt & hongerig, de twintigste editie van literair tijdschrift Das Magazin, brengt het in kaart. Connie Palmen verdrong het naar de donkere uithoeken van haar schrijvershart, maar de andere 27 mestten wél hun harde schijven en vergeten lades uit.

Het resultaat is een bundel ongepubliceerde, jonge schrijfsels van grote auteurs, samen met hun persoonlijke schrijversverhaal en hun geploeter naar literaire erkenning. Heb je een schrijversdroom? Lees dit boek. Al was het maar om te zien dat zelfs de grootste literaire kwakers ooit kleine kikkervisjes waren.

Joost van Driel, ‘In het museum’ (Vrijdag, 2017)

Joost van Driel debuteert met deze pittige coming of age-roman. De flamboyante Nico – beroemd modemaker en overbegaafde praatjesmaker – neemt zijn zesjarige zoon David mee naar het Brusselse Museum voor Natuurwetenschappen, achter de rug van zijn neurotische vrouw. Dit om zijn dubbelleven vol slippertjes te kunnen aanhouden.

David – verscheurd tussen de liefde voor vader en moeder – verdwijnt steeds meer in de wonderlijke museumwereld. Totdat hij rond zijn twaalfde zijn eigen lotsbestemming zal kiezen. Een boek over de loyale liefde tussen ouder en kind, het onvervulbare verlangen naar nestwarmte en het verborgen leven in opgezette dinosaurussen.

 

IJsthee met frambozen en limoen

• 1 zakje thee 
• 1 tl honing
• handje frambozen
  
• sap van 1 limoen
• enkele takjes munt

Laat de thee enkele minuten trekken in heet water, en geef hem het goede gezelschap van de honing, frambozen, limoensap en munt. Flink laten afkoelen in de koelkast.

Geduld oefenen. Nachtje rusten. Boek lezen.

Drinken met goed wat ijsblokjes. En een rietje, als je dat leuk vindt.

Oh, kijk daar. In het schoteltje rucola beweegt iets.